تربيت اسلامى فراهم كردن زمينه هاى رشد استعدادهاى انسان در جهت كمالات الهى و انسانى است و دوران كودكى ونوجوانى از نخستين دوره هاى تأثیرپذیر تعليم و تربيت است، علاوه بر نقش محوری تربیت از طریق پدر و مادر و خانواده، نقش تربیتی مدرسه و رفیق خوب و بد نیز در تربیت و رفتار کودک و نوجوان ما تاثیر بسزایی دارد و شاید بتوان گفت اگر فرزندان ما دوستان خوبی از نظر فرهنگی و تربیتی داشته باشند و با دوستان خود محیطهای مذهبی را برای رفت و آمد انتخاب کنند، نسبت به آینده دینی و اعتقادی فرزندانمان اطمینان خاطر بیشتری خواهیم داشت.